Büyüme çocuk büyüme Şiiri - Bayram Ataç

Koparıp alacak senden, baba kardeşini
Dertsiz bırakmayacak, senin garip başını
Dindirmeyecek, gözünden akan, o yaşını
Büyüme çocuk, bu hayat senden çok şey alacak

Belki muhtaç kalacaksın, bir dilim ekmeye
Maruz kalacaksın, zalimlerin attığı tekmeye
Mecburen alışacaksın, her tür acıyı çekmeye
Büyüme çocuk, bu hayat senden çok şey alacak

Kaderin seni, dertler salıncağında büyütür
Öksüzlük seni, taşlı dikenli yolda yürütür
Sana acımasız dünya, zalimin elini öptürür
Büyüme çocuk, bu hayat senden çok şey alacak

Acı ekmeğin, aktığın gözyaşın katık olacak
Dostun arkadaşın, seni arkandan vuracak
Artık şu yalan dünyaya, başın sığmayacak
Büyüme çocuk, bu hayat senden çok şey alacak

Annenin tabutunu taşırken, o belin bükülecek
Girdiğin streslerden saçların bir bir dökülecek
Çektiğin acıdan ciğerin, parça parça bölünecek
Büyüme çocuk, bu hayat senden çok şey alacak

Seni kurduğun, hayalin peşinde koşturacak
Özünü kanaatsiz, kendi nefsinle yarıştıracak
Bir gün bakmışın, bedenini tabutla tanıştıracak
Büyüme çocuk, bu hayat senden çok şey alacak

Kaderin hangi acıyla, sınayacak bilemezsin
Dünyaya bir kere geldin, bir daha gelemezsin
Dertler içini çürütür, kimseye söyleyemezsin
Büyüme çocuk, bu hayat senden çok şey alacak

Felek pusular kurar, ayrılmaz senin peşinden
Büyük darbeler yersim, dostun kardeşinden
Düştüğünde vefa görmesin, biricik o eşinden
Büyüme çocuk büyüme hayat senden çok şey alacak