Heveslenme çocuk
Kursağında bırakacaklar
Sevme çocuk sevme
Üzecekler sonunda
Gözlerindeki parıltıya da göz koyacaklar
Masumluğunu çalacaklar
Söndürmek istecekler ışıltını
Büyüme çocuk büyüme
Bak ne güzel gülüyorsun ağlıyorsun
Büyüyünce hissedemeyeceksin
Büyüme çocuk büyüme
Elinde oyuncaklar oynuyorsun
Saklanıyorsun buluyorsun
Hayat seninle oynacak çocuk
Elinde oyuncağı olacaksın aşkın
Üzüntünün esiri olucaksın
Kaybediceksin kendini
Bulamayacaksın
Bulduğundaysa saçlarında karlar olacak
Büyüme be çocuk büyüme
Sen şimdi büyümek istiyorsun
Emeklemeden koşmak
Su yutmadan yüzmek istiyorsun
Başlamadan bitirmek istiyorsun
Yanılıyorsun çocuk
Her ne kadar haklı olsan da
Yanılıyorsun
Kaybedeceksin masumluğunu
Duygularına da el koyacaklar
Yok edecekler hislerini
Özgürlük kafesine hapsedecekler seni
Bir kuş olup uçamayacaksın
Esirim zannedeceksin
Değilsin çocuk değilsin fark edince geç olacak
Zamana güvenebileceğini sanacaksın
Ne kadar güvensende
Biliyorsun dost değil zaman
Avutacaksın kendini geçecek diye
Evet geçecek
Ama nefes alırken değil çocuk
Ölüme sürükleniyorsun
Farkına varmadan
Dikkat et yolların karanlık
Biliyorum büyümek istiyorsun
Büyüme çocuk büyüme
Ölüceksin zamanla
Gözlerindeki parıltın sönecek
Unutucaksın zamanla gülmenin ne olduğunu
Büyüme be çocuk büyüme
Kayıt Tarihi : 21.1.2024 04:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuldan eve dönmek için bindiğim otobüse keman kursuna gitmek için binen küçük bir kız gördüm. Kızın gözleri çok güzel parlıyordu tüm masumluğuyla gülüyordu. Bir zamanlar kendiminde öyle olduğunu düşündüm ve küçüklüğüme bu şiiri yazdım.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (2)