işim yokmuş benim uğraşacak kadar işim..
ağlamak kadar serinleten yüzümün çizgilerini, bulamadım bişe..
'sonra sen geldin benim deli köşemde durdun'*
ağlamaktı tüm derdim; Monna Rosa gibi Şeyh Edebali gibi
harfsiz ve gözsüz çınlayarak ağlamaktı derdim
buyum
büyümüş ama kopmuş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Etkileyici bir çalışma... Kutluyorum genç kalemi... Sevgi ve saygılarımla...
başarılı
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta