Dilin konuşamadığını,susmayla, hislerle konuşuyor insan.
Saatlerce, gözlerinin içine bakarsın, ama tek kelime söylemezsin.
Büyülenmiş gibi, masallar diyarında, hayeller kurarsın.
Sadece seversin, sonu olmasada,elinde olmadan seversin.
Korkarsın kaybetmekten
Kıskanırsın, lakin susarsın
Şarkılarla anlatırsın sevgini.
Şiirlerle süslersin, gelin arabası gibi.
Günlerce yolunu gözlersin.
Onunla geçen zamana, hasret kalırsın.
Rüzgarlar essin,kokusunu getirsin.
Son bir kez görmek için, can atarsın.
Gözlerinin kahvesinde, bir ömür dalıp, gitmek istersin.
Kahve içmek istersin, fincan fincan.
Bir asır ellerini tutmak istersin.
Dedimya, herşey hayel ve masaldan ibaret.
Sevmek yetmez sadece, bilirsin.
Zaten biz sadece hissediyor,susuyorduk.
Yüreğimiz bir biri için atıyordu, biliyorduk.
Böyle bile, onu sevmek bir huzurdu.
Acaba şuan oda beni düşünüyor mu?
Yoksa hislerim, beni yanıltıyor mu?
Kafamda, binlerce soru işareti vardı.
Hissetmeyi çoktan geçmiştim.
İsmini duymam bile, heycan veriyor bana.
Yanlız geçen gecelerimin, masal perisiydi.
İmkansız olsada, sussak da, bir ömür boyu,
Artık vazgeçmem, mümkün değildi......
Kayıt Tarihi : 3.10.2024 11:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!