An oldu, yine geldin aklıma,
Ne yapıyorsun bilmiyorum ama,
Boğuşuyorum yokluğunla;
Hasret kaldım o güzel endamına.
Kimbilir sen neredesin,
Ben yalnızım bu koca İstanbul’da.
Hala unutamadım seni,
Öylesine dolaşıyorum aşkınla, orada burada;
Ruh gibiyim her geldiğinde aklıma.
Özür dilerim hatamdan dolayı,
Affedersen gonca güller sererim yoluna;
Ama ne fayda, özürler az gelir yaptığım hataya.
İnan iki kere sarhoştum onları yaparken,
Birincisi senin aşkından idi;
Zannettim, hoşuna gider dedim,
Ama maalesef, sonuç mateme erdi.
Son bir şans ver bana,
Affettireyim kendimi sana,
Affetmezsen eğer, bir ömür boyu daha
Boğuşacağım aşkınla;
Hatırlamamak ve görmemek için seni, bir daha.
:1996:
Erbil KutluKayıt Tarihi : 17.1.2007 23:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erbil Kutlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/17/buyukluktur-affetmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!