Kimileri makam,koltuk kapınca
Büyük adam oldum sanır aklınca.
Hem küçük dağları ben yarattım der,
Hem de gezer öyle sırtında semer.
Kurdun sevdiği hava sistir,pustur
Suçlunun gideceği yer mapustur.
İçindeki kini, nefreti sustur.
Büyüklük ancak Allaha mahsustur.
Bilmediğin dağın otunu yeme
Hiç ben böyleyim,sen şöylesin deme
Bir ders verir ki ibreti aleme
Şu hakir gördüğün madur kekeme.
Büyüklük ibadette,takvadadır
Ödülü ötelerde ukbadadır.
Ya çok yükseklerde arûbadadır
Ya cennet -i alâda,tubadadır.
06.01.2012-Antalya
Yaşar YaramışKayıt Tarihi : 6.1.2012 09:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Yaramış](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/06/buyukluk-7.jpg)
TÜM YORUMLAR (16)