Ansızın aldım haberini,
Yutkundum önce, kıvrandı kelimeler dudaklarımda.
Sustum, konuşamadım...
Bir resmin var karşımda,
Öyle gülüyorsun ki, gözlerine bakan yaşama sarılır..
Şapkan yine başında, kravatın boynunda,
Tüm gençliğe örneksin, efendilik yolunda..
Şiir yazmamıştım nicedir, hatırlattın güzel de;
Senin o inceliğin nerde? başka türlü hatırlatsaydın keşke…
Ve yanıldığını hatırlatmak isterim,
An gelir Attila İlhan ölür sözünde,
Bana göre ölüm, uzun ayrılık demektir..
Ve bence asıl tarif şu ki;
An gelir Attila İlhan ölümsüzleşir...
Kayıt Tarihi : 15.7.2011 01:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli şairimiz Attila İLHAN'ın ölüm haberini alınca tüm şiirseverler gibi üzüldüm ve resmine bakarken içimden gelenleri karaladım.. İşte o günün hatırasıdır bu şiir.. Saygılar..
![Mehmet Ilgın](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/15/buyuk-ustanin-anisina.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)