Sabah beş otuzdu..
Kahraman Türk topçusu dövüyordu
Kabus gibi çökmüşlerdi sabahın ilk ışıklarında
Düşman mevziilerinin üstüne..
Ayaklarında çarıklar vardı ama süngü gibi parlıyordu gözleri
Yaşadıkları bu topraklar için aileleri için aslanlar gibi
Yürekleri ile savaşıyorlardı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
