Büyük Şeytan Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

BÜYÜK ŞEYTAN

Sona geldin mi dersin temsili büyük şeytan
Yeni oyun kursan da haram var kursağında
Fazla doydun mu dersin îmanı fitne kaytan
Ene boyun vursan da Kûr'an var dirseğinde

Sonsuz olan tek Allah'tır şeytanlar âmadesi
Haram yiyen kursakla bu neyin çemkirmesi
Dîne bindin ettin fayton aslı kağıttan karton
Kiramen'in solu sevip yokluk oldun sağında

Ne iyi attın tuttun cümle sapkınlar uyuttun
Arpalarını bol verip dizinde gaflet büyüttün
Elbet nefsineydi bunlar Mevlâ'yı da unuttun
Nice gureba hakkını değirmen gibi öğüttün

Attıklarını yuttular sapkınlar çok cozuttular
Gafletin uykusu derin boş rüyalar avuttular
Yaradanı da bırakıp sana el pençe durdular
Hakk'a tapan bir milleti dinsiz edip dağıttın

İpi dıştan bağlı olan bize içten bağlanamaz
Etik olmayan hiçbir şey idraka yetik olamaz
Bu dava böyle bitmez mahşere de kalamaz
İlâhi adalet varken Şeytan da delik bulamaz

İpleri kim tutuyorsa kaçarın yok kerttirecek
İdrak yetkisi akıllar hak nezdinde öttürecek
Mahşere bırakmaz Allah acilen dürttürecek
Şeytana biatı olan insan da melek duramaz

Sonu gelmezdi elbet şeytan insan dolunca
Bütün oyunlar olmaz mı hakemin kuralınca
Hakemler satılık olup oyuncu ithal bulunca
Yükünü tutmaz mı şeytan millet el sayılınca

Sonunu görmez insan şeytana takar doksan
Hakemi yandaş olunca ihlâs da yerle yeksan
İthalden îman alınca ihracat olur mu noksan
Mîzan terazisi şaşmaz saklı amel koyulunca

Sonsuz olanı zikretmek şeytanın da ibadeti
Yalnız haram yerken belki nefsi verir icazeti
Sata sata öderim der kul hakkından kefareti
Kula kul olmuş münkire Allah da verir lâneti

Zikrin samimisi eftal kameralar çekmez aptal
Verdiği sadaka fitre haram maldan zehirli bal
Kul hakkını soyuyorken giydiriyor pek baddal
Para pul dolmuş beygire Allah da serer niyeti

Sapkınları gütmek sana ne kolay vazife oldu
Kalabalık tüm boşluklar oynayıp yerini buldu
Kibri küheylan eyleyen senle yarışlara durdu
Garibanların ahları sırtında hep kambur kaldı

Sapkının yolundan gitmek bu asırda ganimet
Yerini bilmek güzel de yolda kalmak hezimet
Yarışa dursun atlar da jokeyde midir keramet
Ah ile kambur olanlar gökten zembil mi geldi

Şâir sözün harcı tutmaz temeli çürük binaya
Sesinin yeli esmesin sakla sen büyük şûraya
Açık sözden anlamayan bunları sanar kinaye
Yüzünü Rabb'ine dönüp çekil kalpteki Hîraya ...

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]