Dibek taşında buğday döverdin
Tokmağı her indirişinde,birazcık inlerdin
Sonra alınterini yavaşca dökerdin
Büyük sevdalım,sen köylü kadınım…
O zamanlar teknoloji yoktu
Senin gücün,bitmeyecek şekilde çoktu
Bazan kağnıya, bir eş diye koşuldu
Büyük sevdalım,sen köylü kadınım…
Dibek taşları şimdi değirmen oldu
Senin kolların biraz olsun huzuru buldu
Kağnıların yerine yollara traktörler koyuldu
Büyük sevdalım,sen köylü kadınım…
Senin çilen yine de bitmez,biliyorum
Her derde deva diye seni görüyorum
Ben deli miyim neyim,bilmiyorum
Büyük sevdalım,sen köylü kadınım…
Toprak kokar her daim tenin
Zorluklara dayanası bedenin
Ojeli tırnaklara örnek olsun nasırlı ellerin
Büyük sevdalım,sen köylü kadınım…
Kayıt Tarihi : 6.6.2009 23:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Sarıkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/06/buyuk-sevdalim-koylu-kadinim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)