Yaldızlı aynalar karşısında,
Yutuyorduk büyük lokmaları;
Sonra...
Gücümüz yetiyordu her şeye.
Sıkı sıkıya kilitliydi kapılarımız,
Gerçek denen küçük fareye;
Duvar seslerinin yalnızlığında
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta