Köhne bir saraydan çıktı ruhum bu gece,
Sonsuzluğa daldım, bilmediğim, sessizce,
Zaman, mekân, hesap, isyan, akıl ve şeytan,
Yalvardı, titredi ardım sıra korkudan.
Dönüşü muhal olan bu sonsuz yolculuk,
Artık ne gece korkutur, ne kış, ne soğuk,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta