Büyük Kitap Şiiri - Ahmet Çelik

Geçmişle donanımlı bir mikroçip misali
Doğum ölüm arası sır gelecek saklayan
Âdemde hayat bulmuş yaratılış timsali
Biraz gönül yarası ağlayıp sayıklayan.

Nidayla verilen söz unutulan o hitap
Bence ruhlar âlemi yarıştaki ilk etap
Dünya zahir ve küçük insansa büyük kitap
Oku candır kirası seni sende aklayan.

Cazibeye koşturan bir meleğin cilvesi
Havva ana gerçeği ona dönüş hevesi
Kevser ırmağı denen sanki kahve telvesi
Doğal cennet sırası meyveyi yasaklayan.

Bu karanlık tünelde herkes günlük peşinde
Kendi tamammış gibi kusur arar eşinde
Gör et kemik aynıyken gözü kalır meşinde
Her cilt gece çırası kalben kör viyaklayan.

Dinlendiğin bu handa sonsuzluk gelir çatar
Yaprak yaprak yırtılan sayfayı sana atar
Bellenmemiş tüm harfler bir diken olur batar
İşte yüzün karası teraziyle haklayan.

Yorgun yolcu örneği ne sömrül ne de sömür
Beden hadsiz yanınca geriye kalır kömür
Varlık sebebi bulmak tahsili kısa ömür
An hayat piranası kandıkça duraklayan.

Bu Yusuf kuyusunun bir murat talebesi
Dil damağa yapışmış suskunluk alfabesi
Temaşayı ummanda kim hakikat ebesi?
Şeytan yazı turası her yanağa şaklayan.

Mutsuzluktan kahrolur kendisiyle çelişen
Avurtları buruşur kor ateşe ilişen
Hazineye ulaşır tefekkürle gelişen
İlim ağzın şırası bilemez savsaklayan.

Farklı farklı gördüğün erkek dişi yarındır
Nefsin Müslümanlığı Ahmet senin arındır
Aşkta vuslat arzusu lavlar saçan narındır
Bir nazarla tut nası helaktır tuzaklayan.

Menzile varam dersen yürekte Hak gülüyle
Aklın fikrin yardımcı yol açar yar eliyle
Levhi mahfuza benzet hecele hal diliyle
Çıkmaz dilsiz narası nişansız can paklayan.

20.09.2017
Ahmet Çelik