Büyük Boy Küçük Kalp Şiiri - Davut Arslan

Hiç hatırlamadığım halde,
Huzurunu içimde bir yerlerde hissettiğim,
O yaşlarımı özledim.

Canımın yanmasından korktuğu için,
Annemin attığı tokatları özledim.

Sadece etimi acıtan,
Şefkat dayaklarını özledim.

Yaptığım, yapacağım her yaramazlıkta
Korkutmuş olsalar bile iğneci Seyfettinle
Hasta olmaktan zevk aldığım günleri özledim.

Her pazartesi,her yapılmayan ödev öncesi ağrıyan,
Karnımın ağrısını özledim.

Çocuk yüreğimden taşan,
Dünyaya sığmayacakmış gibi gelen
Bütün büyük dertlerimi özledim.

Baş ucumda bir pantalon,bir kazak
Bir türlü sabah olmak bilmeyen geceleri,
Yetişkin yüreğimin taşıyamayacağı kadar büyük
Bayram sevinçlerimi özledim.

En rahat yataklarda bile bulamadığım huzuru,
Sıcacık bir kucakta bulmayı özledim.

Sonsuz ummanlarda kabarıp,
Küçücük bir koyda durulmayı özledim.

Başımı okşayan,
Şefkat dolu elleri özledim.

Kızıma her baktığımda gördüğüm
Çocukluğumu özledim.

Büyüdüğü günü hayal edip,
Kendi gençliğimi özledim.

Tarifsizce bir sevgiyle severken kızımı
Ancak anlayabildiğim annemi, babamı özledim.

Büyüyemedimki ben hiç
Hiç büyük adam olamadımki
Ben bir an önce büyümeyi istediğim
O çocuk günlerimi özledim.