Büyük adam Şiiri - Leadri Leadri

Eskiden evinizin duvarına yazardım yazılarımı
ya da kahverengi sıralara, şimdi daha büyük cümleler kuruyorum hayata, kocaman laflar ediyorum memlekete…
Şiirler yazıyorum bir kamyon anlam yükleyip kelimelerime…
Oysa ben kireçli duvarlara yazdığım sade ama anlamlı yazılarımı özlüyorum,
saf ve temiz yürekle kahverengi sıralardaki cümlelerimi…
Yavaş yavaş yok oluyor sadeliği ömrümün, yüreğim bahari unuttu, denize hasret türkülerim, arabesk şarkılar dinlemeyeli uzun zaman oldu.

Gazoz kapağı topladığım sokaklara öyle uzağım ki,
Artık dilediğimce çamura bulayamıyorum kıyafetlerimi,
Toplu çektirilmiş lise fotografımıza bakıyorum bazen
Masum gülüşlerle çınlatılan bahçedeyiz,
senin üzerinde rengi solmuş lacivert üniforman, benim üzerimde ilerde de giyerim diye çok ilerisi için alınmış gri takim elbise,
dolabımın bir kenarinda duruyor hala cebindeki tütün kırıntılarıyla kollarına burnumu sildiğim o gri takim elbise…
Oysa şimdi burnum değil ama ömrüm akıyor evlerin kırık dökük yağmur oluklarından, gazozuna maç yaptığım arkadaşlara hasret yüreğim,
Hususi arabalarla yolculuk ediyorum.
Oysa teybinde cızırtılı Orhan Gencebay çalan minibüslere özlemim…
Ne çabuk geçiyor zaman,
Ne çabuk degisiyor devran…
Şimdiki sevgililer el ele kol kola,
Oysa senin elini tutma ihtimalim her gece yüreğimi çatlatirdi benim,
Aydınlıklarla kaplanırdı gözlerim,
İki bakışıp iki dolaşmayı aşk sanıyorlar
artık kimse bilmiyor aşkı,
Aşk dillerde ritimsiz bir şarkı,
Oysa biz romanlara sığdıramazdık aşkı.
YA BİZ BU ZAMANA AİT DEĞİLİZ
YA DA ZAMAN BİZİ HARCAMAK İÇİN FAZLA TELAŞLI.
Sokak lambasının akislerinde kaldırım taşlarından kale kurup top oynayan,
Hayatın ele avuca sığmaz mutlu çocuklariydik biz…
Şimdi koca bir güneş aydınlatamıyor dünyamızı, kim çaldı sokak lambasının ışıklarını.
Ben büyüdüm artık bırakın masalları çoktan geçtim onları,
Uçurtma uçuran o çocugun gülüşleri adresini kaybedeli çok oldu,
"Bey’’ diye hitap ediyorlar bana
oysa ben bana “lan” diyenleri özledim.