büyümüşüm
her dilimde küçülerek
yüzümde yılların çizgisi
kış güneşinin gölgesi ellerimde
yavaşlarken adımlarım
gölgeme bir adım daha yaklaşmışım
hayat duvarına tutunurken
yükseklik korkusu sarmış gözlerimi
geriye dönüp bakmaya tövbekarım
acı bir çığlık dolarken gamzelerime
ölüm parmak uçlarında gelip
benden bir çeyreğimi almış
inadına gülümseyebilmişim
kabuk bağlarken dizlerimin bağı
bilmediğim yollarda ayak izim
kaç hayat solmuş avuçlarımda
ve kaç ölüyü yaşatmışım bilmeden
buğulu camlara yazı yazılmayacağını
alın yazım silinirken okumuşum
ellerimle ektiğim ayçiçeği
boynunu bükerken sokak çocuklarına
içimdeki çocuğu susturarak sessiz kalmışım
inanmayın
göz kapaklarımın perde perde inişine
ve acımayın
yanaklarımdan süzülen her damlaya
son gülüşümde hayatı ağlatacağım...
Tülay SustamKayıt Tarihi : 2.9.2006 13:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
göz kapaklarımın perde perde inişine
ve acımayın
yanaklarımdan süzülen her damlaya
son gülüşümde hayatı ağlatacağım...
Böyle muhteşem bir anlatım olamaz ya... Özellikle final müthişti bence... Zuhal
ölüm parmak uçlarında gelip
benden bir çeyreğimi almış
inadına gülümseyebilmişim
İnadına gülümse...susmasın kalemin tebrikler.
Sevgilerimle.
Şiire yön veren yüreğin susmasın.
___ALEMLERİN RABBİNE EMANET OL___
Ben şiirinin ismine takıldım bebeğim
şiirinin tamamı mı? Yine çok güzel ....yüreğin gibi
TÜM YORUMLAR (8)