ben ırgatlığa doğmuşum...
başımı okşamış başaklar...
kundağa sarmış canım anam
kendisi desteleri kucaklar...
meme değil çar emermişim....
kokusu varmış çok severmişim...
ana kokusunu onda duyarmışım...
işleri çokmuş öbek savuracaklar....
emeksiz büyüdün derdi anam....
sana bakamadım çoğu zaman...
savrulup ayrılmalıydı sapla saman....
çocuk ne ki dokuz doğuracaklar...
ilk orucumu o zaman tutmuşum...
çoğu zamanlar iftarı unutmuşum...
gözyaşımı güneşle kurutmuşum...
ebem gelecekte cerge kuracaklar....
gün dönmüş yüzlerim yanmış....
her yanım toprak gibi kararmış....
büyüdükçe kumral rengini almış...
büyüyor hep çocuk mu kalacaklar....
bak ben de büyüdüm anne...
baharla hemen yürüdüm anne...
O olmasaydı ölürdüm anne....
ölmek için önce doğacaklar....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 4.10.2021 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!