Kaşları kemandı, gözleri boncuk
Dünyayı yaşanır görmüyor artık
Senin tanıdığın o küçük çocuk
Gülücükler atıp durmuyor artık
Toz pembe hayaller kurmuyor artık
Saçları kar yağmış bir tepe gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta