bir büyü vazgeçtim sözlerden artık
bir cançekişi söylence
kayıp bir çocuğun içindeymiş anahtar yada iskambil
joker ki neden delirmesin kaç yalnızlık yükü va cüce ve hamal
sana mabedler yaptırdım geç kalınmış bir ibadete
kağıttan kuş kuşlardan aşk yapıyorum artık
dudakları sana benziyor ürküp şaşırıyor çocuk oluyorum
gidişine binlerce ölüm adadığım
çürüyen bu toprak benim
nerede yürüsen üstümden geçiyorsun bilmezsin
bıraksaydın büyüseydim
adın bir büyü duamı senden örseydim
ucuz artık yaralarım sahip yok
her daim adanan bir kurbanım sana bil ilahımsın
kaç ömrüm varsa sende ölsün
yol ben çürüyen haydut ben imanım tek tanrılı yalnızlık
Kayıt Tarihi : 22.12.2008 16:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihilia Nihil](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/22/buyu-54.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!