Bir Ben Şiiri - Hakan Pomakoğlu

Yıllar geldi... yıllar geçti...
Bir ben geçemedim.

Önce turnalar süzüldü birbirin ardı
Sonra da mevsimler, yaprak yaprak...
Dallar bile meyveye durdu da rüşte erdi
Bir ben gönlümü biçemedim.

Ne mehtaplar uyandı kanûn gibi hazîn
Ne yıldızlar kaydı dal gibi narîn
Geceler bile ovdu da mahmur gözlerini
Bir ben önümü seçemedim.

Öyle bir aşk ki bu gözyaşımla ördüğüm
İki ucu da belirsiz bir kördüğüm
Kim bilir belki de bu yüzden gördüğüm
Öyle her sudan içemedim.

Yıllar geldi... yıllar geçti...
Ben bu aşktan geçemedim...

Samsun, 1996