Buysa İnsanlık Şiiri - Ayşe Vanlı

Sevmiyorum artık kimseyi
Seni sevmiyorum,
Beni sevmiyorum,
Çiçekleri bile görmüyor gözüm.
Hiçbiri güzel kokmuyor,
Yaralıdır yüreğim,
Üşüyorum,üşüyorum.

Hainlere vay be,hayat onların,
Yalanla,hileyle,sarsın kolların,
Olsada sevene hergün zararın,
Zaman,yaşamda onların,
Görüyorum,görüyorum.

Doğruluk,ideal,birer hikaye,
Kim kazanmış bunlardan,
Ne iyi niyetlerde,yandım kullardan,
Umudum tükendi,gönül telinde
Soluyorum,soluyorum.

Lafla,herkes doğrunun kendisi,
Göz görerek,hançer vurur,dost bildiğin,
Nerde yaradanın korkusu,
Hani ölüm vardı ya,
Öylesi cüretkar kul ordusu,
Yenilgisi kesin savaşlarda,
Arsız hücumlarda,
Korkuyorum,korkuyorum.

Yalanlar,yalanların peşine divane,
Yılanlar yalanlara gebe,
Bilirlerde neden hala,bu arbede,
Nasıl kıyarlar,zavallıya,fakire,
Her kul hesaplaşacak geçmişiyle,
İnanıyorum,inanıyorum.

Acımasız yaşam,insanlar acımasız,
Kaçamayız,bu sorumluluktan,
Kalp ve imansa,hayatın gerçeği
Yaşamsa iki nabzın atışı arasında,
Ömür aslında ne kadar kısa,
Yaş olmuş umutlarım,
Damlalarla gözümden akan,
Çaresiz gibi naçar olmuşum,
Ağlıyorum,ağlıyorum.

beyazmelek-22/05/2010