izmir sana benziyor,ay ışıgı denizden su içtigi vakit..
Esmerligin siniyor kuleye, yelkovan ve akrebe,
Agrı benziyor sana rakımı yuksek sevdanın hasretiyle yuvarlanırken aşagıya..
Benziyorsun işte urfaya, ölümsüz ibrahimin ölümsüz aşkıyla.
Konya ya benziyor gözlerinin esareti, uçsuz bucaksız düzlüge dalarcasına kaybolurken bebeklerinde.
Ve Rizede hayat hayat buluyor ince bel.. birtek o busesini konduruyor dudaklarının şehvetine.. Amaaann degmeyin onun keyfine...
Kim demiş sivastaymış sogugun alası,
Dayanabılırmıydi erzurum, sıcaklıgın sinmeseydi o şehirede..
Bilirim yeşermezdi ıspartada çiçekler..görmeseydi seni o kırmızı güller
Olurmuydu mardinde dinlerin kardeşligi.. sana inancım ebedi olmasaydı eger...
kolaymı sandınız adını nuksetmek dostlaaarr.. Adı yaman Adıyaman..
Ve ben,Ve ben iki şeyi cook sevdim. bir seni birde DİYARBEKİR'İ
Kayıt Tarihi : 5.8.2008 22:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!