Bütün Günahların Benim Kuşlarım

Günahlarını bana vur, bende çıksın o isyanlar
Elim titrek bir kuşun kalbi, ekmek alıyorlar
Pencereme gelmedi kuşlarım bugün
Kim bilir neredeler kiminle eğlenirler

Değmese elim bir gün ekmeğe terk edip giderler
Özlerim yinede, belki gelirler bir sabah vakti
Pencerem hala açık, ne gelen var katıksız aşıma ne giden
Uyumuşlardır belki de, başka bir elin değdiği yerlerde

Islığımı uçursam düşüverecekler de
Bu telaşın içinden ekmek davasından vazgeçipte gelmezler
Terk edilmişliğim yok terk edilişlerimde
Siz gittiniz ya bir hüzün sardı pencereyi

Buharlaşmıyor artık o camlar, kalplerde çizilmiyor
Bir soğuk ki işlenmiş içime dışıma, pencereme
Bakmak bile ürkütür, bakışlarım gidipte gelmiyor
Öylece kalıveriyor gittiği yere

Dalıpta düşünmek yordu şu benliğimi
Temiz bir elle bir kuş tutmak istemez miydim
Evet özgürlüğünü alırdım ondan
Ve ben kendi özgürlüğümü verirdim ona tutsak kalırdım

Hani saat geç oldu, yoksa sayıp sövmüştüm yine
Bir dağın denize düşmesidir bu saatler benim için
Yine sabah olur denizler çekilir ve ben dağ olurum
Sayıp söverim trafik levhalarına, giden kuşlarıma

Param olsa fırından yine sıcak ekmek alırdım onlara
Terk ettiler bir kaç kolun koynunda
Hadi şimdi sende yat, kuşlar haber verdi gelmeyecekler
Duygusallığımda çekilmez benim, bilmem ne işe yararım ki ben