Bütün değerlerim hüküm giydi

yasa dışı her ses korkulu rüyasıdır
zümrüt koleksiyonumun
düşleri bozulup rengini kaçırır
ışıklarımın.
serseri yataklı bir koğuştayım aylardır
her zaman melek değilmişim yani
bundan bu sonuç çıkıyor.

pis bir karantinada saklıyım.
gardiyanlar birbirinden yabancı.
cesaret hangi pencereden alır güneşi
bu izbe koridorda
ışıklarımın tükenmişken her rengi.

korkunun saklandığı karanlık sen misin yoksa
bir akşamüzeri misin
ya da gece yarısı.
hangi elinle kırdın tam ortasından
hükmümü imzalayan
o sadakatsiz kalemi.

oysa hiç tanık bırakmamıştım geride
herkesten saklamak için çalarken
kendi zümrüt taşlarımı.
bir türlü anlayamadım hala nasıl yakalandığımı.