Bütün aşkların intihar
Gizemi kalmadı artık
Suskunluğunun
Tutkularını inceltip erittigin yerden
Acılarının efkarından
Bakıyorsun yüzüme
Yüz çizgilerimin makasında
Kendini terk ederek
Koşuyorsun
Hiç girmediğin ara sokaklara
Tek tek dokunuyorsun gülücüklü gözyaşlarınla
Her ırktan melek yüzlü çocuklara
Bir tek
Kendi rahminin bereketinden nefret ediyorsun
Doğurmadığın çocuklara analık yaparken
Deneyerek öğreniyoruz
İstesek de paylaşılmıyor işte
Gerçek acılar yalnızlığı seçiyor
Herkes
Payına düşenle
Yaşama tutunabilmeli
Sanık sandalyesinde
Kendimi yargılarken
Tek tanığımsın
Aşkımsın
Sevsem de
Bana yetmiyorsun
Kendimden kaçarak seni bulamam
Kendimi bulduğum yerde yoksun
Bütün aşkların intihar
Yaşantını sevmesen de
Yaşamayı sev artık
Çırılçıplak gel dünyama
Londra,29 Temmuz ’99
Muharrem AslanKayıt Tarihi : 20.4.2002 08:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!