Ah dünya gözlüm,
Kararmış bulutlardayım.
Düşmek için teninin sıcaklığına
Erimiş bertaraf olmuşum.
Bu gün geçeceksin ya bu sokaktan.
Varsın rüzgar savursun
Bu kainattır ki
Saliseleri geçmişe gömen
Bu yurttur ki
Sonsuzluğu heba eden
Bir sağa dönüp sola çeviren
Söyle hocam yazmak güç mü?
Eline alıp kalemi içini dökmem suç mu?
Sevmiyor diye vazgeçilir mi şair gözlülerden?
Pes edilir mi tutmuyor diye elini?
Ömrünü tükettiğini bile bile beklemeli mi insan?
Cevabı bilen var mıdır ki?
Ahh yine bulutlar var gökyüzünde
Mutluluğumu saran bulutlar.
Nerde şimdi o sabah güneşim?
Nerde gözlerinin içi parlayan güneşim?
Sana kendimi açayım desem
Bir rüzgar eser derinlerde bir yerde bir yakamoz belirir.
Ufak tefektir, fark edilmez hani
Görmez gözler gönülden çıkan harflerde doğrulduğunu.
Lakin her daim kendindedir ışıltılar hani.
Bu ışıltılara yormak kaderi ne kadar doğru olursa,
O kadar doğru gülüşleri.
Ağlıyor sanki gecelerim
Bir o kadar gülerken yine huzursuzum.
Nasıl kaçıp gitmiş isem
O kadar suçluyum
Sanki dümdüz duvarlarda
Bugün tüm kelimelerin bittiği yerdeyim.
Bugün senin kokundayım.
Her günümün yangın olacağını bilerek
Sende dolanmış bir sarmaşık gibiyim.
Bugün ömrümün tükendiği yerdeyim.
Bugün sensiz bir sokağın başında beklemekteyim.
Ölsemde toprağa gömseler şu bedenimi
Çaresizliğimi alıp gitsem uzaklara
Kapatsam gözlerimi huzurlu bir uykuya
Dalsam gökyüzüne
Çocukluğumdaki gibi;
Bulutlardan şekiller çıkartsam
Ah o eski bayramlarda sarıldığım papuçlarım
Benim narin umutlarım
Gönül kapılarım
Güven dolu ruhum
Şimdi bir pastel boya gibi tükenen düşlerim
Ve çizdiğimde kanatlanıcağına emin olduğum
Elveda umudunu yitirmiş geçmişim
En güzel saliselerim, büyük mutluluğum
Elveda saçındaki ahenk dansçılara
Süzülen yaşlarının değdiği yumuşak sakallarına
Elveda susuz yağmurlara
Gün ışığına ve gecenin kör karanlığına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!