Günün alelade bir saati öylesine bir an yani
Gözlerine rastlıyorum, uykuyla uyanıklık arası
Aklımda yarım şiirler şarkılar
Söylüyorum
Tutul diye, yanıma kal diye
İşgal altında bir ülke gibi savaşa kalkışıyorum ben
Adınla başlayan cümleler dudaklarımda
Gözlerim akrep yelkovan arası
Kırmızı gecelerde seni özlüyorum iki satır arası
Gelmezsen diye küfürler diziyorum.
Olağanca gücümle dönüştükleri methiyeleri görüyorum.
İşte kayan şirazeler öpüyorum.
Yazları sıcak ve sensiz, kışları ise yine sensiz geçti kaç mevsim.
Ben denizlerden birinde kayalıklara vuran alelade dalgalardan biriydim her mevsim.
Bir kış ortası esen bir rüzgardım,
Sen üşümedin.
Temmuz sıcağında güneştim,
Kapattın perdelerini, sızamadım.
Seninle el ele yürüsek henüz adı konmamış tesadüfen keşfedilmemiş ülkelerden birinde
Hiç haberimiz olmasa dünden bugünden
Tüm zamanları toplayıp kaldırsak bi selvi dalına
O zaman da yıldızlardan birinin adını verir miydin bana
Balıklar uçsa, kuşlar yüzse mesela
Sen kalbinin en güzel yerini bana ayırsan
Gitmek istediğin yollar, varmak isteğin evler yok henüz,
İşte ait ya da sahip olamamak hiçbir yere.
Savrulup durmak saniyeler birbirini kovalayıp günleri aylara oradan yıllara bağlarken.
Farkında olmak kaçırılan tüm otobüslerin ama beklemek inatla.
Eksik bir şarkıyı mırıldanmak.
İzlemek yalnızca ancak bir rol biçemeden kendi filminde kendine.
Başın önde öyle mahcup durma
Çocuk gözlerinle öyle bakma
Durduramıyorum, uçurumdan düşer gibi önce
Sonra çiseler gibi yağmur olup inceden.
Sendeledim belli gizlemedim de.
Bilmem kaç bin gün yokluğunun ertesi,
Yollar boyu uzanan yalnızlıklar,
Ne yazık kimse varamadı o yerlere.
Yarım kalan cümleler, bakışlarla dolu tüm benzinlikler.
Ne yazık herkes yolda henüz.
Bulsam bir varan sonsuz aşkı bulan ve doyan,
Sorsam geceler boyu, o anlatsa.
Sanaymış gibi şimdi bunca yarım kalan şarkılar.
Sanaymış gibi uzaması saçlarım savruk
Yüzyıllarca gün yüzüne çıkmayı beklemiş bir sırrı gibi tarihin
Zapt edilmiş karanlığa şimdi uçar gökyüzüne yelkenler fora
Tut içimden sana uzanan dallarımı
Çiçek açma niyetinde kaç bahar
Bir çocuk ağlıyor şimdi çıkmaz sokağında.
Yarınların yine olmaz işlere gebe, belli.
Kaçma kendinden, kalbin hala yerli yerinde.
Bi dur iki soluklan.
Bak karşında öylece duruyor öyle masum.
Uzat ellerini, yıldızları topla gözlerinden akan.
Biliyorum sessiz bir direnişti bu yağmur sonrası
Ve biraz biraz ölüyordu kurulmamış hayallerinin şeker bahçeleri.
Sonrası olmayan öncelere dikilen onca fidan, ger göğsünü tam zamanı.
Saklanan göğüs kafesi içine pır pır sal gitsin artık, nafile zincire vurmak anladın.
Bedeninin her zerresi alev alsın artık bırak.
Bırak buluşmak niyetindeyse artık dengiyle bir defne gölgesinde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!