Bilsen seninle aynı taşlara takılıp düşmüşüz
Aynı yarayı kanatmışız olağanca gücümüzle
Biz seninle aynı manzaraya bakmışız farklı pencerelerden
Bilsen sevilmemişliğimiz aynı
Susarak haykırdığımız ulu çınarlar aynı
Sen yüklenip sırtına tüm sözlerini,kırgınlıklarını gittiğinden beri
Doğmamış anaların doğurmadığı çocuklara kaldı seninle umutlarımız.
Nafile eksik bir şiirin tam kafiyelerinde dolaşmak seninle.
Hangi şair yazardı,
Ya da köylerden birinde hangi kız işlerdi çeyizinde ilmek ilmek bizi.
Bir pamuk tarlası, kıyıda bir gölgede, alelade bi öğleden sonra doğmuş bir çocuğu gibi Anadolu’nun seninle hikayemiz
Şimdi hangi ana doğurur
Soyundu gece günahlarından,
Yıldızlardan biri ağladı gece ıssızımda.
Tüm tanrılara edilmiş dualar geçmiş gelecek, sağanak olup yağdılar üstüme.
Arındığım sevaplardan al kurtar bu korkak sevişmelerimi
Ve tenini sıyır geceden yıldızlarla kuşattığın.
Sarıl artık sarıl bitsin bu sonsuz karmaşıklığı yüzyıllar süren illetin.
Acınası bir yalnızlıkla baş başayız yine.
Ne tuhaf iğne ya bu düşmüyor yere
Ama değmiyor da hiçbir kalp bir diğerine.
İşte şimdi iner akşam.
Umut bu ya beş parasız oturulan sofralar şenlenir şarapların en yücesiyle.
Adın geçer bir şarkıda yirmi dört kez,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!