Busegül Şiiri - Taş İskele

Sevginin,
engel tanımayışına hiç sözü olmadı.

Engelin,
sevgiyi tanımayışınaydı içindeki sancı...

*
Gonca kalmış gül,
Onca kendini kabullense de,
-Hey bir de bana bak,
......... gör beni der.

Dalından koparmadan,
Avcununun içine alır,
Koklar,
Buse kondurur yüreğine Dedem Korkut...

Senin adın bundan böyle,
Busegül der..

İçinde güller açar,
... gonca kalmış gülün.