Son çığlıklar var mavzer kokusunda. Yüreğini patlatanlar var bu sessiz hangeme de. Ah diye inliyen bir meczup var. Yolları yıllarına karışmış bir betbah. Saçlarına ölüm beyazı makyajlar haber verir ebediyeti. Yoksunluk yaşıyorkene dünya sürgünlüğünde. Bu kadar inişe ne gerek var ki diyemiyorsun bile. Dört bir yanını ezan kokusu sarar. Bir cennet kokusu seni sana biraz daha bağlar. Ki cehennemi yaşatmaya ne hacet. Şimdi yasattiklarinla yaşadıkların olacak bu kısa ve uzun hayatta. Meseleye vakıf olmadan talip olmak en bilinmeze. Anlamak... anlamak... Ve anlamak...
İkindiye bürünmek... Ne acı.
Kayıt Tarihi : 17.2.2018 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!