Buruk Gece Şiiri - Eyüp Süzer

Yanılmış gençliğimin, ilk meyvesiydi hüzün.
İftiralara kurban gitmiş aklımın, deliliğiydi elimdeki tütün.
Girdikleri yoldan çıkamayan günahların mevsimiydi.
Haziran ortası aklım bir o yana bir bu yana, bir güzele tutulmuş.
Kalbim hiç olmadığı kadar yorgun.
Gözlerim arıyor aydınlığı, kimsesiz sokaklarında.
Gülümsüyor bana kaderin bütün kötü yanları.
Sorguluyor beni gece, ihanetim boyumdan büyük.
Uzaklaşıyorum kirli fahişelerin oyunlarından, kaçak bir oğlan gibi.
Sabahı arıyorum, aklım dün geceyi sorgularken.
Bir çıkışı vardır elbet bu karanlık duyguların.
Bir duyanı olur elbet, ‘’dilim’’ en büyük günahkârım.