Köyde geçti çocukluğum
Bir oyuncağım bile olmadı
Bu yüzdendi belki hayata burukluğum
Bazen bir sakıza bir yumurta verirdim bakkala
Bazen de Çamurdan araba yapıp oynardım
Böylesine ucuz şeylerdi avunduğum
Büyüdükçe aklım başıma erdi
Tanıyordum artık çileyi derdi
Çocukken her şey toz pembe idi
Ya şimdi öylemi
Orta okula başladığım ilk günde
Değişik bir korku vardı bende
Diğerlerinden farklı idim üstelik
Hepsi takım elbiseliydi arkadaşların
Hepsinin bir başka güzeldi ayakkabısı
Benim sarıya kaçan bedeni büyük ceketim
Dizime kadar iniyordu
Lastik ayakkabılarımı göstermek istemiyordum
Kıravatı da ödünç almıştım
Beni henüz yeni gören çocukların
Bakışları arasında eziliyordum
Hiç birisini tanımıyordum onların
Çünkü ben komşu köyden geliyordum
Bir saat süren çamurlu dağ yolunu
Küçük adımlarımla bitiremiyordum
Bu gariban halime içerledim doğrusu
Akşam eve geldiğimde ağladım
Annem babam çaresiz ve üzgün
Derdin nedir oğlum diye sordular
Küçücük yüreğim burkulmuştu birkere
İfade edemiyordum duygularımı
Belkide kaderime isyanımdı ağlamam
Galiba hayatla yeni tanışıyordum
12.08.1999
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta