Burkulmuş Yemin Şiiri - Özge Gilit

Duymuyor musun kalbimin sesini
Neden sadece ben özlüyorum
Ellerin başkasına dokunabilecek mi
Gelirsin diye umarken ben
Seni düşünmekten başka bir şey yapamıyorum

Bakışların vardı kalbimi okşayan
Boynun vardı benden başka kimsenin keşfedemeyeceği
Rüyalarla tanıştıran
Sen vardın sevgilim

Bir zamanlar seninle başbaşa
Yürürdük denize karşı
Dilimizde şarkı nakaratları dolanırdı
Gözlerimiz dokunurdu birbirine
Bir sarıldık mı dururdu her şey
Sanki dünyayı kucaklardım
Gözlerin beni yansıtırdı hatırlıyor musun
Şimdi beni anımsamayan o gözlerin bir tanem

Sözler verilmişti bir zamanlar
Söz olduğundan bir habermişiz meğer
Sevgi mânasını yitirmişken
Birbirimizin olmuşuz
Ya da öyle sanmışız
Veyahutta sanmışım
Öyle bir şey işte