isyan etmedim hiçbir zaman
sevdim be sevdim
ağladım dağa taşa söyledim
senin adını andım her an
şimdi ardından bakakaldım
hani o ıssız sokaklar
nerde o eskide kalanlar
bırak düşünme ağlama
ben varım ardında
duruşun hüzünmü üzgünmü
içtim seni,yaşadıkça
yırtıp geçtin içimi
her yudumlayışımda
senin yerini
şarap aldı geçen gün
şimdi onunlayım
rüzgar dallarını eğdi çınarın
salladı güneşi batıya zaman
ortalığı karanlık bastı
ama inadına ışıkları yaktım sana karşı
duman tütmüyor bacalardan
sabahın erken saatleri
erik ağacının dalları eğri
biri gelir biri gider
rahatlatır içimi serçelerin sesi
arada pencere var
bir adres verdiler bana
sokağında sen vardın
sevginin köşesinden
döndüğümde bana bakardın
geçerken o sokaktan
bir ben kendimdeyim birde gece
iki dakika git başımdan
rahat bırak beni bu gece
aydınlık dünyam karardı
kaç gündür eziyet çekiyorum
çayımı yudumlarken ikinci masada
hani o ilk buluşmamız varya
sen sarılmıştın sımsıkı boynuma
aklıma geldi klavyeyi dokununca
hani o gezdiğimiz yollar
bir hayaldir seninle mutluluğa
bir çiledir seninle umuda
bilmem sürer mi sonsuza
ben sana aşığım bunu anla
unutmak istedim seni bir kenarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!