Burhan Şenkalaycı Şiirleri - Şair Burhan ...

Paylaşamadık seninle, nedendir bilemiyorum,
Demli bir çay tadındaki o ilk öpücük lezzetini...
Ya dem bahane idi,
Ya da, deme dem katan kireçsiz musluk suyu.
Ya sarhoş bahanelerim oldu,
Acı tatlı anıların paylaşımında,

Seni sensiz andığım bu kaçıncı gece,
Gecelerde aşkın, gece bir bilmece
Rüyamı yoksa, kabus mu gördüğüm
Beni bekçi eder, aşkın her gece

Sayamadım hasretle,sensiz akşamı

Dilimden düşmeyen şarkılar gibi,
Kalbimde bitmeyen, sevgi çağrısı.
Sessizce haykırır suskun feryadım,
Kapanmaz açtığın, gönül yarası.

Sev dedi gönlünce, çocuklar gibi,

Nasıl özlemişim,
Şifa dolu avucunun, yüzüme dokanışını.
Nasıl da hasret kalmışım meğer,
Ellerimin içinde kaybolan
Minik parmaklarını...
Ölü toprağı serpilmiş,

Hep çatıştık seninle bu güne kadar.
Ya sen muhalif oldun, yada ben…
Çok nadir buluştuk ortak bir noktada.
İlla, senin görüşün vardı,
Veya inadına benim görüşüm…
Oysa, aynı hayallerimiz vardı

Ne bir öpücük,
Ne bir anı yaşamak veya çalmak,
Ne de yaşanmış bir ömre,
Bir gün daha katmak seninle yaşananlar...
Yaşamak ve yaşanası sevda olmak,
Paylaşmak, söküp almak,

Bir çok ayakkabı göreceksin kapıma son gelişinde
İçerideki yığın insanları görünce şaşıracaksın.
Eş-dost,yabancı hüzün dolu bir topluluk bulacak seni.
Gülümseyip koşacağım kollarına,farkında olmayacaksın…

Uzunca yatmış göreceksin karnıma konmuş bıçakla.

Aklım ermedi nedendir bu gidişin,
Aşık ecelle yoldaş,kaçmaz sevdiğim.
Hata beni sebepsiz terk edişin,
Öfke ile kalkan ziyanla oturur sevdiğim.

Bahane küsmelere cevizin kabuğu,

Tarifi yarım kaldı sevdamın,
Tadı, bende kaldı doyamadım.
Senin sevginle geceye,
Seninle sabaha doyamadım.

Seni kızdırmak bile bile,

De hadi,söyle,
İçinden geleni içtenlikle haykır,
Ne diyorsan içinden,dışına vur bana.
Ağır olması içine oturmasın
İçini dışına vur ki,
Benim olanlar sende kalmasın…