Burhan Şenkalaycı Şiirleri - Şair Burhan ...

Hafif bir yağmur yağıyor
Ellerim cebimde halime umarsızım.
Gözlerimdeki yaşı,
Üstümde, yazdan kalan ince bir gömlekle,
Saçlarımdan süzülen yağmura salıveriyorum…
Hafif bir yağmur yağıyor

Savurmak istiyorum hayatı.
Altında ezildiğim yükü
Her şeyi boşa salıp,
Üstü naylon brandalı,
Altı, oradan buradan bezenmiş karton,
Eski anıları tasavvur eden

Adam gibi hüzünlerdir
Hüzne salan adamı.
Ve hüzünler içlerde saklıdır,
Dışa vurulmaya,
Açılmaya ve paylaşılmaya yasak..
Hangi şarkıyı şeçsem,

Hadi sarıl yine
Hani bir zaman mazi oldu ya
Hadi yine söylet ve ağlat beni
Öyle özledim ki sımsıcak kollarını
Yok yere sarmalamanı çıkarsız
Hadi yine öyle sar beni umarsız…

Sevgindir ömrümdeki hayat yolu
Sende beni yürekten sevsen diyorum
Bir nefes molada kaderimin oyunu
Bu fırsatta bende gülsem diyorum

Gönül sarayımda senindir tahtım

Tenin tabiat kokar,doğadaki yeşillik sendendir
Yunus sarı çiçekten sorar, çiçeğin özü sendedir
Sendedir Leyla,sendedir Aslı,sendedir Şirin,
Mevlana’nın döndüğü, devri özün aslı sendedir.

Özünde var ölümümün, sırra kadem basan izi,

Bir rakı kadehinin sonunda,
Bardaktaki o boşlukta buluruz kendimizi
İçilmiş ve bitmiş bize benzeyen.
Bardağın iç kenarında
Bizi iç eden o cilalı bulaşıkta.
Ve yeniden dolar biraz titrek ellerle

Sana muhtaçken hiç yoktun,
Ne bağırıp uyandığım kabuslarımda yanı başımdaydın,
Ne de kahkaha attığım rüyalarımda….
Basit,sevimli bir duyguydu seni aramak,
Ama sen beni hiç aramadın anne….
Ateşli, sıtma gecelerimde,

Ölümüm sendendir bilinsin,
Ve böyle yazsın gazeteler,
Sekiz sütuna manşet
Sevgiler sayfasına haber…

Tanrı dan gelip, Tanrı ya gitmez mi?

Bahanesi yok,
Hiçbir nedenle mahkum olmayan
Sebepsiz yalnızlığının…
Kelimeler duygu yüklü,
Öznesi belirsiz.
Meçhule yelken açmaya