Burhan Küçük Şiirleri - Şair Burhan Küçük

Buz

Rakı kadehimde
Buz gibisin
Ben miyim
Sen misin

Cellat

Ah öyle yanmışım ki sana
Ateşime katırlar taşır odunu
Hep yüzü gizli mi olur celladın
Şafak vaktimi son bulur ömrü insanın

Benim yaşadığım şehirde
Deniz olmalı
Güneşi sarı, ormanı yeşil
Görebildiğimce mavi olmalı
Rüzgarında yelkenler açılmalı
Balıklar dans etmeli

Biliyor musun?

Tutamayıp kendimi
dudaklarımdan dökülüyor
O iki kelime,
'Özledim seni'

Mavi Giymek İsterdim

Kapattım penceremi artık
geçmişin güzelliklerine
Oysa çok şey istememiştim
Sıcaklık istemiştim biraz

Gün kaybolurken penceremden
Ruhum hala çocukluğunda
Ay yıldız çizmeye çalışıyorum
Tek ayak üstünde
Kara tahtaların önünde
Ağlarken gül dökülüyor

Ruhum sukut te
Hesaplaştık biz hayatla
Hiç bir şey
Koymaz arık bana
Ne zaman bir damla
Yaş düşse

Eskici

Ah eskici..
Ne varsa toplayıp götürüyorsun
Tencere,tava,çatal,bıçak,kaşık
Bozuk makine,kırık anten

Kum

Ve sen...
Aşkımın göz yaşları
Anladım...
Kumsalda uçuşan kum taneleri

Düşsel bir oyun

Tek kişilik oynuyorum
Ben bu hayatı
Düşsel bir dekor
Düşsel bir sahne