Burhan Güler Şiirleri - Şair Burhan Güler

Bir Kız Sevmiştim

bir kız sevmiştim,
çocuktu.
gülüşüyle kırardı sessizliği taşranın,
ellerinde hâlâ kokusu kalmıştı tebeşirin.

Bende güzellik arama,
Platonik dikenleri andırır yüzüm.
Tenimde ay beyazlığı değil,
Kızarmış buğday sarısı görürsün.
Ben,ki baskınlar yemişim,
Yakılıp yıkılmışım zaman,zaman...

Ben ki hiç korkmadım
Ne yaşamaktan,nede ölmekten
Yeterki kahpece olmasın
Ben ölürsem,
Bir Nisan gecesi
Yada altı mayıs sabahı,

Ne ışıklı caddeler,
Nede yürüyen arabalar süsler
Onların hayallerini
Ellerinde sapanlarla koşuşturmaları
Ne bir saklambaç,
Nede hırsız polis oyunu

Resim dersinde;

Çocuktu yüzüm o zaman
dağlara yaslanmış bir sevda büyürdü içimde.
Resim defterime
önce dağları çizerdim

Duyarsızlık Günü
vakit sabahın en erken saati.
bir tren geçiyor içimden,
demir raylarda yavaş yavaş kanayan bir şehir gibi.

"Çocuklarımız Var"

Çocuklarımız var
yarı çıplak rüzgârın altında,
dudaklarında susuzluğun çatlak izi,
ellerinde toprağın sert nasırı.

Kar altında filizlenir...
Kök salar toprağa yavaş,yavaş
Gökyüzünü görmek istercesine,
Zorlayarak karı,ayazı,boranı
Baharı ilk o müjdeler bozkırlara
Pepuk kuşu kadar hüzünlü,

on yedi mayıs sabahı,
bahar, ince bir sır gibi
pencerenin pervazında duruyordu.
güne dokunan ilk ışık

Gecekondularda büyüdüm
Tozlu,çukurlu yollarda,
Umut aradım.
Teneke saksılar içinde
Çiçeklerimiz vardı,boy,boy
Umutlarımız vardı, gecekondularda