acaba kaçsam mı
ölsem mi yeni hayat ile
baş belası mı olsam
ne kaldı ki merhametten bize
belki ben hâla varım diye acı çekiyorum
kendimi de yok etmeliyim
hiçde kızmayın bana acelece
tek istediğim tek gülüştü
kim verdi ki ona borçlu olayım
bir söz vereyim, koca ömrümün tamamıyla beraber
sen söylemez miydin
kendimi şu yardan aşşa atsam
acaba parçalarımı kim gelipte toplar diye
ben kendime hiç sormadım değil
sana güçlü görünürdüm belki
böyle düşünmemen gerektiğini
seni hep seven biri olduğunu öğütlerdim
bu doğruydu ve öyle kalacak hâla ve sonsuza dek
ama şimdi kendime soruyorum
bu yar benim mezarım mı olsa acaba diye
fark bile edilemiyecek
kimse engel de olamiyacak
hep böyle istemediniz mi
bir tek kızım hariç..
Kayıt Tarihi : 1.6.2024 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Fatih Erdöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/06/01/burdayim-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!