Ocaklar da genelde Eylül gibi hüzün ayı diye nitelendirilir,
Bahşende ekilen mutluluk tohumları asıl bu ay dirilir,
Sana kadehte sunduğum; bugün adım adım ayaklarına serilir,
Yok yok! Asıl en güzel mutluluk, yaşanmaya değer, ocakta pişirilir.
Bir ocak meselesi olmaz mesela hiç, duyulmaz şayet,
Sobada birlikte kavuralım kestaneyi, sen kendinden bahset,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta