Buram buram hasretin kokar her yanım
Yıllar akar gider, mevsim sonbahar
Rüzgar vurur dallarıma, dökülürüm bir başıma.
Yorgun düşmüş gözlerime yokluğun çatar
Kehribarı andıran gözlerin değer gözlerime
Fırat’a dökülür dalgalı saçların, gidiyorsun
Bense sevda şiirleri yazıyorum kederimde
Yine de tüm sosyolojik yaraların müsebbibi,
iktidarlara kızıyorum.
Bu yüzden Tanrıların kutsallığına inanmıyorum
Ve atlas defterimdeki sınırları kaldırıyorum
Özgür bir yaşam için,
sınırları olmayan bir dünya çiziyorum.
Saçlarıma beyaz, gözlerim kan kırmızı bir yangın sarar
Bir ayağı kırık at gibi,
yahut sınırda mayına basmış mülteci gibi,
ağır ağır yürüyorum sam yelinde.
2 Kasım 2020
Hüseyin Taşdemir
Kayıt Tarihi : 3.11.2020 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!