Ben senin sevgilinsem
Üzemem kıramam seni
Ancak seni kırmışsan
Neden adım sevgili
Ben senin sevgilinsem
O gün,
İlk kez ellerimiz kesişti bir ilkbahar günü
İlk kez cemre düştü pamuktan gönlüme
İlk kez soluklandı nefessiz ciğerlerim
Ve ilk kez filizlendi aşk tohumları bir kızın üstüne
Doğumdu insan hayatının ilk sahnesi
Bir bahar sabahı yaşandı ve bitti
Bu sevdalı kalp sevdasına kavuşuverdi
Doğum günüydu o gün, aşkımız doğdu
Yaşamdı gözlerindeki sönmeyen pırıltı
Gönlüm bir ayna olsun
Sen ise yansıma
Bir benim gönlüme dokunsun
Başkasına yansıma
Ruhum bir defter olsun
Bana bir şiir lazım
Ne Süreyya yazmış böylesini ne de Nazım
Her kıtasında sevda
Her mısrasında aşk lazım
Bana bir türkü lazım lazım
En büyük hayalimi yaşarken
Aşk duygusu beni sardığında
Gözümü kapatıp hayal kurmak için
Başımı sana yaslayacağım ben
En güzel gözlerle bakacaksın bana
Belki bir gün kapanır ışıklar
Ve bir daha dönmez o umutlar
Ama güneş gecenin en karanlığından
Sonra doğar bunu unutma
Belki bir gün gülmem dün gibi
Ben dün gece sensiz kaldığımda
Elimi yana atıp da seni bulamadığımda
Ayrı kaldığımda, öldüm sandığımda
Aldım bilekliğini, duruyordu sandığımda
Kokusunu kokladım, haliyle alamadım
Ben miyim iki gözüne hapsolan senin
Yoksa sen misin gözlerinle tutuk bırakan
Ben miyim aklımda sen için gün sayan
Yoksa sen misin aslında yaşadığım her günüm
Ben tüylerimi ürperten,
Bir soğukta üşüyordum
Ben o soğukta beni ısıtan
Bir çift ele aşık oldum
Ben ormanda beni kör eden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!