Yürüme bitmez o engebeli yollar
Sonunda bana çıkmayacaksa
Sevme kimseyi sevgiyi hak etmez
Sonunda bana yanmayacaksan
Gözden ıraktın ama gönlüme yakındın
Bağırsam duymazdın ama hissetsen ağlardın
Mısralara sığmaz , şiirler yazardım
Sayfalar yetmez , hep yarım kalırdın
Yazamadığım zamanların
Birindeyim şuanda
Sözler gelmiyor aklıma
Gözlerimde saklı kalmış cümleler
Ağlamamı bekliyor sabırla
Sana dair yazdıklarımı
İstanbul'dan getirdiğim kalemimle yazıyorum
Niye diye sorma
Seni düşününce İstanbul'u hatırlıyorum
Öyle eşsizsin ki , İstanbul gibi vazgeçilmez
Konduramıyorum kendime
Senden sonra sevmek
Yeniden sevdamı yazmak
Aslında başardım zamanında
Ama bu sefer başka
Sana başka tutuldum
Sen sendin , ben ise sendenim
Gönlünü okşayan her bir zerreyim
Atmak istesen de atamazsın
Ben zaten düştüm yerdeyim
Veremezdim sana istediğin bir hayat
Sevgim, sadâkatim ve şefkatim den bir tat
Bilmem ki duygularım sana yeter miydi
Olsun ben yine de rüyalarım da yetindim
Öyle dolu dolu yaşadım ki seni sensiz
Bir gün yüzyüze gelirsek eğer
Senelerdir tanıyormuşum gibi hissedeceğim
Bir gün gönlüm gönlüne ulaşsada nafile
O günlerde ki mutluluğu hep arayacağız
İnan ömrümüz yetmeyecek
Bir binanın tepesindeyim
Karşımda nöbetçi kulübesi
Ve çok uzakta otoyollar
Yanıyor ışıkları , bekliyorlar
Bir yerden bir yere giden arabaları
Bende bekliyorum
Gece oldu ya , kavuşur muyum yıldızıma
Bir ihtimal oldu ve sen kavuştun yıldızına
Ben ise yalnız, çaresiz duvarlarla bir başına
Gelemezsin biliyorum , kalamam bir başıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!