sanma ki..
rüyalı kadın gözleri,
sisle solan ışıklar gibi kırgın,
sanma ki..
üzerimi örter beyaz bir örtüyle melankoli
o..kadar güçsüz ki sesin
kendi derdine kendin ağlarsın,
yalın ayak dolaşan hasta hayal,
gecenin eteğinden kurtulup,
görürse güneşin doğuşunu,
sanma ki..
deli ırmakta kendi başınasın...
Kayıt Tarihi : 19.7.2006 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!