Burada Geçerler Şiiri - Kenan Gezici

Gelip geçmede gölgeler yanı başımdan.
Gidiyorlar onlardı dememe fırsat vermeden.
Yuvarlanan diken gibi rüzgarla savrulan.
Güller vardı aralarından takılmış dikenlere.
Yaprak gibi kaldırım köşelerinde biriken.
Bazı gün su birikintisine düşmüş ıslak.
Renkleri şekilleri değişmiş kanatsız.
Rüzgâr mı koparmış kalmışlar dalsız.
Hızlı ya da yavaş giden ardına takılır.
Zormuş dalsız kalmak meğerse ne kadar.
Ömrümden geçiyor ben yokmuşum gibi.
Bazen rüzgâr bazen dal bazen yaprak.
Kızıl renkli, buruşuk, kirliler geçer gibi.
Ben duruyorum, durduğum yer ortası.
Sesler sadece kulağımda bir hışırtı.
Ben yaprağı, ağacı en çokta sevdim dalı.
Bir dalı olmalı insanın uçmaya heves etmeden.
Rüzgârı uyup kopmamalı dalından insan.

Kenan Gezici 09/10/2025