Burada zihnin bu kaygan
hiç bir söz ulaşmayan yokuşlarında
ve hiç bir meleğin beklemediği burada
insan insan olur yeniden.
[”Kişiye Özel Kağıtlar” ’dan (1974) ]
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta