Bura Kırgızistan Şiiri - Ali Karaca

Bura Kırgızistan, bura dağların,
Kara bulutları deldiği yerdir,
Bura asırların ve de çağların,
Arayıp adını bulduğu yerdir.

Nağrasıyla yeri göğü inletip,
Türkü türkü dağa taşa dinletip,
Meydanlarda yiğitliği anlatıp,
Çinliye korkuyu saldığı yerdir.

Urumçi’den Viyana’ya uzanan,
TURANın davasına sevdalanan,
Kızıl elma ülküsü ile yanan,
İçi volkan gibi dolduğu yerdir.

Tarih onu iyi tanır ezelden,
Ayrılmadı Hakk yolundan güzelden,
Aşkını saklayıp yabandan elden,
Yaşayıp huzuru bulduğu yerdir.

Kahramanlar Tonyukuklar, Manaslar,
Abdulkerim olan Saltuk Buğralar,
Sayamamki daha niceleri var,
Kağanların bilge olduğu yerdir.

Ne devletler çıkmış birkaç çadırdan,
İmparatorluklar çıkmış boylardan,
Umutsuz olmamış korkmamış zordan,
Titreyip kendine geldiği yerdir.

Büyük göçle dört bir yana dağılmış,
Gönül erleriyle ne yerler almış,
Dalları uzamış gövdesi kalmış,
Yesevi’yle aşka daldığı yerdir.

Sırıderya, Amuderya suları,
Burdan içmiş dedemizin atları,
Tanrı dağlarının bembeyaz karı,
Kanı ile kızıl olduğu yerdir.

Ulu hakanların otağı kurup,
Körüklerle yalçın dağları yarıp,
TÜRKİSTAN diyerek adını verip,
Adını buradan aldığı yerdir.