Bünyamin Gerger Şiirleri - Şair Bünyamin ...

Sarhoşum, sarhoşum, sarhoooş!
Çok şükür, dilediğim gibi,
Kendi gözlerimden kurtulmuşum.

Beşe aldığımı, üçe satabilirim!
Nara atabilirim!

Tirenle gelirsen Anadoludan,
Farzı eda için Gebzede uyan;
İstanbul tutkusu, Romadan beri,
Azalmadı zaman farkı olmadan.

Yosun kokan ışık geceyi siler;

Balık-ekmek satan çocuk sandalda,
Elleri morarmış, saçları ıslak,
Gözleri kapanmış acı dumanda,
Sular çırpıntılı, sadal kıpırdak.

Al-ver hengâmesi, hayat dönüyo,

Sensiz sevgilerde yalın kalarak,
Yaşamaya, çoktan alıştım artık;
Halbuki,seninle kışlardan öte,
Bahar yollarında buluşacaktık

Anılardan düşen, bir- kaç kırıntı,

Tafsilatı bırak, kısa yaz bana,
Geceleri düşün yıldızlı, bebek,
Tanıdık bir ışık düşmüş dağlara,
Dağların karında yol gizli, bebek.

Kar altı mor çiçek, üstü mor koyun,

Her yaz akşamında yağmurdan sonra,
Aklıma ellerin gelir.ellerin;
Bir rüzgâr dalaşır dudaklarıma,
Kokusu Beşiktaş sahillerinin.

Balık kokar buraların ışığı,

Gecenin gündüze bağlandığı yer,
Tutuşur, kor gibi , yangına döner;
Ne zaman, nerde durur, nerde söner?
Çözülmez haşre kadar bilmeceler.

Hayalin cümlesi aşktan söz eder,

Uzun ve-ya kısa, bir satır ömür,
Fark eder mi , sonda nokta görünür;
Her sabah güneşle bin gül açsa da,
Gün batımı üç-beş yaprak dökülür.

Sakın dönüp bakma geçtiğin yola,

Yüreğimi azadettim,dertlerimi mezadettim,
Alan olur hesabettim,Öldüm bile ne zannettin;

Geceyi aldım koynuma,karanlık geçti boynuma,
Selam olsun özyurtluma,öldüm bile ne zannettin:

Bir handır bu dünya, sen de sığarsın; :
Ayrılık vaktini bilemezsin ki:
Sevgi olup yağmur gibi yağasın;
Aşkın şarabını içmelisin ki:
Rüyadan uyanıp güne doğasın.