Bunun Adını Sahibi Koysun!

en ümitsiz kaldığım,
herşeyden büsbütün vazgeçtiğim noktada
bir gülüveriyorsun ya yüzüme!
savaşta yakılmış, yıkılmış bir kentin,
herşeyini kaybeden insanlarının
terketmek dururken o kentten geriye kalan ne varsa
yeniden inşaya başlaması gibi
evlerini, okullarını, ibadethanelerini
ben de kendi ellerimle yıkarak,
kendi ördüğüm kapkara duvarları
yerine,
alabildiğine müşkülpesent davranıp bir de üstüne üstlük!
gül bahçeleri yapıyorum

kırmızı kırmızı güllerini bahçelerimin
gözlerimden bile sakınıyorum
sanki hiç sonbahar gelmeyecekmiş gibi! ..

(inegöl,29.10.2002)