Bunun adı neydi? Şiiri - Khan My

Bunun adı neydi?
...
Heves mi?
...
Belki ilk başlarda olan şeydi.
Güzele eğilimdi, istekti.
Yüreği titreten hafif bir rüzgardı.
Hoş sedaydı, heyecandı
Kelebek etkisiydi.

Bunun adı neydi?
...
Mutluluk mu?
...
Geneli öyleydi, zaten amaç oydu.
Beraber mutsuz anlarda bile onsuz hayattan fazla mutlu olmaktı.
Duyulan özleme erişmenin verdiği sevinçti.
Şehri baş başa uzaktan izleme, arabada yemek yeme, seyahate çıkma, omuzda uyumak, her anı nefes nefese yaşamaktı.

Bunu adı neydi?
...
Alışkanlık mı?
...
Evet, Vazgeçememeydi aslında,
Koşullu davranışlardı.
Hayatı paylaşma isteğiydi.
Sürekli görmek, dokunmak, hissetmekti.
Uzak kalınca tekrar arzulanan rutindi.
İş çıkışı buluşmak, yemek planı yapmak, ilk fırsatta seyahate çıkmaktı.
Günaydın bebeğimdi, iyi geceler kelebeğimdi.

Bunun adı neydi?
...
İhtiras mı?
...
Kuşkusuz öyleydi. Yetmeyen sevgiydi. Doyumsuzluktu, arsızlıktı.
Hiç bitmesindi, zaman geçmesin, yaşananlar bitmesin, hep bir daha bir dahaydı.
Tutkuydu çokça, gönüllü tutuklanmaktı.

Bunun adı neydi?
...
Saplantı mı?
...
Doğruydu belki. Takıntıydı çok zaman.
Aşırı tutkunun hapsettiği bir duyguydu.
Bazen bensiz ne yapıyor? nerede? nasıl? kiminle? sorularıyla sınırı aşmaktı.
Gülüşünü bile kimseyle paylaşamamaktı.
Mantığın zıttı, kıskanmanın adıydı.

Bunun adı neydi?
...
Aşk mı?
...
En çok ta buydu.
Saman alevi gibi görülen ama yandıkça alevlenendi.
Bedensel ve ruhsal çekim gücüydü.
Karnındaki kelebek, göğsündeki ince sızıydı.
Sahip olma, bağrına basma, sıcaklığını hissetmeydi.
Ayrılırken özleme, buluşunca sarılma, sarılınca öpüşmeydi.

Bunun adı neydi?
...
Sevgi mi?
...
Zamanla beliren ve sımsıkı sarandı.
Hem de en derinlere yerleşendi.
Sevinciyle sevinme, derdiyle dertlenmeydi.
Arkadaşlıktı, dostluktu, abiydi, ablaydı, artık nihayet aileydi.
Sırdaştı, yandaştı, sığınılacak liman, yaslanılacak dağdı.
Hayatın anlamıydı, candı.